نظمی

لغت نامه دهخدا

نظمی. [ ن َ ] ( ص نسبی ) منسوب به نظم. || مصنف و مؤلف. || شاعر. ( ناظم الاطباء ).

نظمی. [ ن َ ] ( اِخ ) محمدبن رمضان ( شیخ... ) متخلص به نظمی ، از شاعران و مشایخ خلوتیه عثمانی است ( 1032 - 1112 هَ. ق. ). او راست :دیوان اشعار و معیارالطریق. ( از قاموس الاعلام ج 6 ).

نظمی. [ن َ ] ( اِخ ) منشی مولچند اﷲآبادی ، از پارسی گویان هنداست. مؤلف صبح گلشن این بیت را از او آورده است :
خواهم به یک سؤال دهم هر دو کون را
محروم کس مباد ز فیض عطای من.
رجوع به صبح گلشن ص 531 شود.

فرهنگ فارسی

منشی مولچندالله آبادی از پارسی گویان هند است ٠

مترادف ها

poetic (صفت)
شاعرانه، شعری، نظمی

پیشنهاد کاربران

بپرس