نظم بردار. [ ن َ ب َ ] ( نف مرکب ) نظم پذیر. قابل انتظام. که به سامان شود و انتظام و ترتیب پذیرد. گویند: این خانه نظم بردار نیست ؛ یعنی آشفته است و قابل انتظام و نظم و ترتیب نیست.
فرهنگ فارسی
نظم پذیر ٠ قابل انتظام ٠ که بسامان شود و انتظام و ترتیب پذیرد ٠
