نظریه یادگیری واتسون

[ویکی فقه] یادگیری اساس رفتار آدمی می باشد. اکثر رفتارهای آدمی حاصل یادگیری می باشد. انسان از طریق یادگیری روی محیط خود تاثیر می گذارد و از آن تاثیر می پذیرد.
واتسون در سال ۱۹۰۳ از دانشگاه شیکاگو درجه دکترا گرفت. وی بالغ بر ۱۲ سال استاد روان شناسی تجربی و تطبیقی و مدیر آزمایشگاه روان شناسی جانز هاپکینز بود. از ۱۹۲۰ وارد موسسه ها و شرکت های تبلیغاتی شد، اما از تلاش و آزمایش های روان شناسی دست نکشید و پیوسته نتیجه آزمایش های خود را به صورت مقاله و کتاب منتشر می کرد.رفتارگرایی در سال ۱۹۲۰ به اوج خود رسید و در سال ۱۹۴۰ رو به افول نهد، اما در مردم و مجامع علمی اثر انکارناپذیری از خود به جای گذاشت. آثار مهم واتسون عبارت اند: از رفتار (۱۹۱۴)، روان شناسی از دیدگاه رفتارگرا (۱۹۱۹)، رفتارگرایی (۱۹۲۵) و راه های رفتارگرایی (۱۹۲۸).
پارسا، محمد، روان شناسی یادگیری بر بنیاد نظریه ها، تهران، بعثت، ۱۳۷۲، چاپ دوم، ص۹۹.
وی، همچون ثورندایک، پاولف، اسکینر و گاتری و دیگر نظریه پردازان محرک - پاسخ، از مشرب تداعی گرایان (تجربه گرایان) الهام گرفته است. تداعی گرایان محرک - پاسخ بررسی های خود را فقط به رویدادهایی محدود می کنند که به طور مستقیم از راه مشاهده و سنجش به دست آمده باشند.
پارسا، محمد، روان شناسی یادگیری بر بنیاد نظریه ها، تهران، بعثت، ۱۳۷۲، چاپ دوم، ص۴۴-۴۳.
تشریح نظریه یادگیری واتسون شامل توضیح درباره ارتباط نظریه واتسون با نظریه پاولف، آراء واتسون درباره آموزش حیوانات و آزمایش های انسانی وی خواهد بود.
← شرح و بسط نظریه پاولف
...