[ویکی فقه] آلبرت بندورا (Albert Bandura: ۱۹۲۵) کانادایی و از روان شناسان نامدار حوزه روان شناسی اجتماعی در قرن بیستم است. نظریه یادگیری وی، در سال های ۶۹-۱۹۶۵ مطرح گردید.نظریه او، یادگیری اجتماعی-شناختی است که یادگیری مشاهده ای و نظریه سرمشق گیری هم نامیده شده است،
بندورا، مانند افرادی چون هال، پیاژه، تولمن، نورمن و مکتب گشتالت، به فرضیه یادگیری شناختی دلبسته بوده
اُلسون، میتو اچ و هرگنهان بی آر، مقدمه ای بر نظریه های یادگیری، علی اکبر سیف، تهران، دوران، ۱۳۸۹، چاپ شانزدهم، ص۹۰.
به عقیده بندورا، یادگیرنده باید علاوه بر توجه و علاقه، توانایی تقلید و الگوبرداری را دارا باشد. یادگیری اجتماعی، بنا بر مشاهده و تقلید، به طور ناخودآگاه در بسیاری از افراد به صورت مثبت و منفی انجام می گیرد و پیامدهای ثمربخش، یا زیان بار خود را به دنبال خواهد داشت.
پارسا، محمد، زمینه نوین روان شناسی، تهران، بعثت، ۱۳۸۳، چاپ بیستم، ص۲۱۷.
اگرچه یادگیری مشاهده ای در نخستین نگاه، فرایند ساده ای به نظر می رسد، ولی در واقع این طور نیست. همه مشاهده گران، الگوهای رفتاری سرمشق را کسب نمی کنند. به نظر می رسد که خصوصیات سرمشق (یعنی وجهه و اعتبار وی) و ویژگی های مشاهده گر (یعنی وابستگی وی به دیگران) در این امر مؤثر است.بنابراین، اگرچه یادگیری مشاهده ای ممکن است فرایند قدرتمندی باشد، نباید تصور شود که به طور خودکار اتفاق می افتد و یا اینکه یادگیرنده موظف است عیناً از دیگران سرمشق بگیرد.
آقایوسفی، علیرضا و دیگران، روان شناسی عمومی، تهران، انتشارات دانشگاه پیام نور، ۱۳۸۶، چاپ اول، ص۲۴۳-۲۴۲.
...
بندورا، مانند افرادی چون هال، پیاژه، تولمن، نورمن و مکتب گشتالت، به فرضیه یادگیری شناختی دلبسته بوده
اُلسون، میتو اچ و هرگنهان بی آر، مقدمه ای بر نظریه های یادگیری، علی اکبر سیف، تهران، دوران، ۱۳۸۹، چاپ شانزدهم، ص۹۰.
به عقیده بندورا، یادگیرنده باید علاوه بر توجه و علاقه، توانایی تقلید و الگوبرداری را دارا باشد. یادگیری اجتماعی، بنا بر مشاهده و تقلید، به طور ناخودآگاه در بسیاری از افراد به صورت مثبت و منفی انجام می گیرد و پیامدهای ثمربخش، یا زیان بار خود را به دنبال خواهد داشت.
پارسا، محمد، زمینه نوین روان شناسی، تهران، بعثت، ۱۳۸۳، چاپ بیستم، ص۲۱۷.
اگرچه یادگیری مشاهده ای در نخستین نگاه، فرایند ساده ای به نظر می رسد، ولی در واقع این طور نیست. همه مشاهده گران، الگوهای رفتاری سرمشق را کسب نمی کنند. به نظر می رسد که خصوصیات سرمشق (یعنی وجهه و اعتبار وی) و ویژگی های مشاهده گر (یعنی وابستگی وی به دیگران) در این امر مؤثر است.بنابراین، اگرچه یادگیری مشاهده ای ممکن است فرایند قدرتمندی باشد، نباید تصور شود که به طور خودکار اتفاق می افتد و یا اینکه یادگیرنده موظف است عیناً از دیگران سرمشق بگیرد.
آقایوسفی، علیرضا و دیگران، روان شناسی عمومی، تهران، انتشارات دانشگاه پیام نور، ۱۳۸۶، چاپ اول، ص۲۴۳-۲۴۲.
...
wikifeqh: نظریه_بندورا