نظریه یادگیری

دانشنامه آزاد فارسی

نظریۀ یادگیری (learning theory)
نظریه یا نظریه هایی روان شناختی دربارۀ چگونگی کسب و تغییر رفتار در حیوانات و انسان های تحت تأثیر تجربه. دو نظریۀ عمده در این زمینه عبارت اند از: نظریۀ شرطی سازی کلاسیک که در اصل ایوان پاولف، فیزیولوژیست روسی، مطرح کرد؛ و نظریۀ شرطی سازی عامل (کنشگر) که بی اف اسکینر، روان شناس امریکایی، واضع آن بود. براساس نظریه های محرک پاسخ، یادگیری درنتیجۀ برقراری رابطه بین محرک و پاسخ صورت می گیرد که با دو نتیجه تحکیم می شود؛ رضایت بخش بودن امور (قانون اثر ادوارد ثورندایک متخصص امریکایی آموزش و پرورش) و کاهشِ سائق (نظریۀ نظام مند رفتار سی ال هال)، مثلاً غذا گرسنگی را کاهش می دهد. از دیگر نظریه های یادگیری شناختی نظریۀ رفتارگرایی هدفمند است. برای تشریح یادگیری های خاص، مانند یادگیری واژگان جفت های متداعی و یادگیری مهارت های اجتماعی، نیز تاکنون کوشش هایی صورت گرفته است.

پیشنهاد کاربران