نظریهٔ گربهٔ ملوس در کنشگری دیجیتال ( به انگلیسی: Cute cat theory of digital activism ) نام یک نظریه در مورد کنشگری های اینترنتی است که توسط ایتان زاکرمن — کنشگر اینترنتی آمریکایی و پژوهشگر رسانه — مطرح شد. زاکرمن در مقالهٔ خود که در سال ۲۰۰۸ میلادی و با همین عنوان در کنفرانس E - Tech ارائه کرد می نوسید: «وب ۱٫۰ اختراع شد تا فیزیک دان ها روی آن تحقیقات خود را به اشتراک بگذارند. وب ۲٫۰ ساخته شد تا مردم تصویر گربه های ملوس خود را روی آن به اشتراک بگذارند. » زاکرمن در ادامه توضیح می دهد که به اعتقاد او در حالی که وب ۲٫۰ برای کارهای پیش پاافتاده طراحی شده است، می تواند ابزار بسیار قدرتمندی در دستان فعالان اینترنتی به ویژه در محیط های دارای آزادی بیان محدود باشد. [ ۱]
این نظریه بیان می کند که هرچند سانسورکردن ابزارهایی که تنها توسط کنشگران اینترنتی استفاده می شوند برای دولت ها ساده است، اما در طرف مقابل محدودکردن ابزارهایی که استفادهٔ عمومی برای مردم دارند برای یک دولت بسیار دشوارتر است و هزینه های بیشتری به همراه دارد. به طور مثال هرچند دولت ها می توانند پراکسی های اینترنتی را به سادگی فیلتر کنند، اما ابزارهای عمومی تری که به طور مثال برای اشتراک تصویر گربه های ملوس هم استفاده می شوند را نمی توان به سادگی فیلتر کرد. [ ۲]
بنابراین پیشنهاد نظریه این است که محتوای غیرقانونی بهتر است از راه وب گاه های بسیار محبوب منتشر شود. اگر بستن یوتیوب می تواند تعداد کمی کنشگر را محدود کند، اما میلیون ها دوستدار گربه ها را ناراحت خواهد کرد. به طور مشابه با فرض اینکه وب گاه های پورنوگرافی پرطرفدارتر از وب گاه های حقوق بشری هستند، استفاده از وب گاه های دستهٔ اول می تواند ابزار مؤثرتری برای گسترش آگاهی باشد. [ ۳] کسانی که به این نظریه استناد می کنند بستن وب گاه های اجتماعی توسط دولت ها را در اغلب موارد به ضرر آن دولت ها می داند. [ ۴]
برخی از حرکت های اجتماعی که در بررسی آن ها به این نظریه استناد شده است از این قرارند:
• جنبش ۶ آوریل[ ۵]
• فیلترینگ اینترنت در ایران در واکنش به اعتراضات پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین نظریه بیان می کند که هرچند سانسورکردن ابزارهایی که تنها توسط کنشگران اینترنتی استفاده می شوند برای دولت ها ساده است، اما در طرف مقابل محدودکردن ابزارهایی که استفادهٔ عمومی برای مردم دارند برای یک دولت بسیار دشوارتر است و هزینه های بیشتری به همراه دارد. به طور مثال هرچند دولت ها می توانند پراکسی های اینترنتی را به سادگی فیلتر کنند، اما ابزارهای عمومی تری که به طور مثال برای اشتراک تصویر گربه های ملوس هم استفاده می شوند را نمی توان به سادگی فیلتر کرد. [ ۲]
بنابراین پیشنهاد نظریه این است که محتوای غیرقانونی بهتر است از راه وب گاه های بسیار محبوب منتشر شود. اگر بستن یوتیوب می تواند تعداد کمی کنشگر را محدود کند، اما میلیون ها دوستدار گربه ها را ناراحت خواهد کرد. به طور مشابه با فرض اینکه وب گاه های پورنوگرافی پرطرفدارتر از وب گاه های حقوق بشری هستند، استفاده از وب گاه های دستهٔ اول می تواند ابزار مؤثرتری برای گسترش آگاهی باشد. [ ۳] کسانی که به این نظریه استناد می کنند بستن وب گاه های اجتماعی توسط دولت ها را در اغلب موارد به ضرر آن دولت ها می داند. [ ۴]
برخی از حرکت های اجتماعی که در بررسی آن ها به این نظریه استناد شده است از این قرارند:
• جنبش ۶ آوریل[ ۵]
• فیلترینگ اینترنت در ایران در واکنش به اعتراضات پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ [ ۶]
