نظریه زبان های برنامه نویسی

دانشنامه عمومی

نظریه زبان های برنامه نویسی ( به انگلیسی: PLT ) ، شاخه ای از علوم رایانه است که به طراحی، پیاده سازی، تجزیه و تحلیل، خاصیت ها و طبقه بندی زبان های برنامه نویسی و ویژگی های فردی آن ها می پردازد.
این شاخه وابسته و مؤثر در ریاضیات، مهندسی نرم افزار و زبان شناسی است و با نتایج منتشر شده در مجلات متعدد در زمینه پژوهشی فعال است، و همچنین در علوم عمومی رایانه و انتشارات مهندسی.
از بعضی جهات، تاریخ تئوری های برنامه نویسی حتی کهن تر از توسعه زبان های برنامه نویسی است. حساب لامدا ( lambda calculus ) ، توسعه یافته توسط آلونزو چارچ و استفان کول کلین در سال ۱۹۳۰ است که توسط برخی به عنوان اول زبان برنامه نویسی در نظر گرفته شده است، اگرچه آن را به عنوان محاسبات مدل به جای وسیله ای برای برنامه نویسان برای شرح الگوریتم به سیستم رایانه ای در نظر گرفته شده است.
عکس نظریه زبان های برنامه نویسی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس