[ویکی فقه] نظریه تعهد به قولی در حقیقت وضع، مبنی بر تعهد و التزام نفسانی دانستن آن اطلاق می شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.
نظریه تعهد یا التزام نفسانی، از نظریاتی است که درباره حقیقت و ماهیت وضع الفاظ ارائه شده است. گروهی مانند مرحوم محقق خویی معتقدند وضع لفظ برای معنا، بر اساس تعهد و التزام نفسانی است؛ به این بیان که شخص پیش خود متعهد می شود که هر گاه بخواهد معنایی را به کمک لفظ به دیگری تفهیم نماید، این لفظ خاص را به کار گیرد، نه الفاظ و عبارات دیگر را؛ برای مثال، شخص برای گزینش نامی برای نوزادش تعهد می کند هر وقت بخواهد فرزندش را با لفظ معرفی کند، مثلاً به نام «حسین» او را صدا کند و مقصود خود را به شنونده تفهیم نماید.
عناوین مرتبط
۱. ↑ فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱، ص۲۵۱.۲. ↑ فاضل لنکرانی، محمد، مباحث اصولی، ص۲۱۴.۳. ↑ خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۴۴.
...
نظریه تعهد یا التزام نفسانی، از نظریاتی است که درباره حقیقت و ماهیت وضع الفاظ ارائه شده است. گروهی مانند مرحوم محقق خویی معتقدند وضع لفظ برای معنا، بر اساس تعهد و التزام نفسانی است؛ به این بیان که شخص پیش خود متعهد می شود که هر گاه بخواهد معنایی را به کمک لفظ به دیگری تفهیم نماید، این لفظ خاص را به کار گیرد، نه الفاظ و عبارات دیگر را؛ برای مثال، شخص برای گزینش نامی برای نوزادش تعهد می کند هر وقت بخواهد فرزندش را با لفظ معرفی کند، مثلاً به نام «حسین» او را صدا کند و مقصود خود را به شنونده تفهیم نماید.
عناوین مرتبط
۱. ↑ فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱، ص۲۵۱.۲. ↑ فاضل لنکرانی، محمد، مباحث اصولی، ص۲۱۴.۳. ↑ خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۴۴.
...
wikifeqh: نظریه_تعهد