نظریه بلوندل

نظریه بلوندل بر گرفته از اسم کاشف آن، مهندس برقی فرانسوی به نام آندره اوژن بلوندل است که در تلاش برای اندازه گیری انرژی الکتریکی و راستی آزمایی آن بدست آمد. نتیجه، یک قاعدهٔ ساده بود که حداقل مقدار وات - ساعت سنج مورد نیاز برای اندازه گیری انرژی مصرفی در هر سیستم الکتریکی را مشخص می کرد. این نظریه بیان می کند که توانی که به N مصرف کننده داده می شود، برابر مجموع جبری توان اندازه گیری شده در N وات متر است.
سنجه های انرژی الکتریکی که برای بررسی سیستم N سیمه به N - 1 عنصر نیاز دارند، اغلب بلوندل سازگار گویند؛ که نشان دهندهٔ پیروی آن ها از نظریهٔ بلوندل در شرایط نصب درست است. اما یک سنجه لزومی ندارد از این نظریه پیروی کند که در صنعت هم اغلب سنجه های انرژی این گونه اند. به این سنجه ها بلوندل ناسازگار گویند. 2S متر که در مصارف خانگی سه سیمه استفاده می شود بلوندل ناسازگار است.