نظریه ابرریسمان

دانشنامه عمومی

نظریه ابرریسمان ( به انگلیسی: Superstring theory ) تلاشی در زمینه توضیح همه ذرات و نیروهای بنیادی طبیعت در قالب یک نظریه یکتا، از طریق مدل کردن آن ها به صورت لرزشهای ریسمانهای ریز ابرمتقارن، می باشد. نظریه ابرریسمان، نامی کوتاه شده برای نظریه ریسمان ابرمتقارن است، زیرا برخلاف نظریه ریسمان بوزونی، این نظریه نسخه ای از نظریه ریسمان است که مفاهیم فرمیون و ابرتقارن را دربر می گیرد.
از زمان انقلاب دوم ابرریسمان، پنج نظریه ابرریسمان به عنوان حدود متفاوت یک نظریه یکتا به نام نظریه ام، در نظر گرفته می شوند.
فضای فیزیکی ما تنها سه بعد دارد و یک نظریه فیزیکی باید این مسئله را در نظر داشته باشد. اما هیچ چیز یک نظریه فیزیکی را از داشتن بیش از چهاربعد بازنمی دارد. در مورد نظریه ریسمان، سازگاری اقتضا می کند که فضازمان ده بعد ( ۱+۳+۶ ) داشته باشد. این واقعیت که ما تنها سه بعد فضا را می بینیم را ممکن است بتوان با یکی از این دو مکانیزم توضیح داد: یا ابعاد اضافی در مقیاس بسیار کوچکی فشرده شده اند، یا در غیر این صورت جهان ما ممکن است بر روی یک زیرخمینه سه بعدی زندگی کند که متناظر با یک غشا است که تمام ذرات شناخته شده به علاوه گرانش در آن محصور شده اند.
اگر ابعد اضافی فشرده شده باشند، شش بعد اضافی باید شکل خمینه کالابی - یائو داشته باشند. در چارچوب کامل تر نظریه ام، این ابعاد باید شکل یک خمینه جی۲ را داشته باشند.
نظریه ابرریسمان تنها نظریه ای نیست که ابعاد اضافی پیشنهاد می دهد. می توان آن را به عنوان توسعه نظریه کالوزا - کلین دانست که نظریه ای ۴+۱ بعدی از گرانش را ارائه کرد.
عکس نظریه ابرریسمانعکس نظریه ابرریسمانعکس نظریه ابرریسمان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس