نظری به موسیقی عنوان کتابی در زمینهٔ موسیقی غربی و ایرانی، اثر روح الله خالقی است. این کتاب از نخستین کتاب های آموزشی دربارهٔ تئوری موسیقی در ایران است.
روح الله خالقی ابتدا بخش اول کتاب «نظری به موسیقی»، که مربوط به قواعد کلی و تئوری موسیقی غربی است را در سال ۱۳۱۶ منتشر نمود، در سال ۱۳۱۷ بخش دوم کتاب، که دربارهٔ مباحث نظری موسیقی ایرانی است را جداگانه چاپ و منتشر کرد. او همچنین در سال ۱۳۳۳ این کتاب را مجدداً به چاپ رساند و در سال ۱۳۴۱ با تجدید نظر و ویرایش جدید بازنشر نمود. این اثر توسط «انتشارات صفی علیشاه» و در سال های بعد توسط «انتشارات محور» و «نشر گنجینه کتاب نارون» نیز منتشر شده است.
... [مشاهده متن کامل]
روح الله خالقی ( زادهٔ ۱۲۸۵ ه. خ در ماهان کرمان – درگذشتهٔ ۱۳۴۴ در سالزبورگ اتریش ) موسیقی دان، آهنگساز و نوازندهٔ ویلن اهل ایران بود. وی آهنگساز سرود معروف ای ایران بود. او در سال ۱۳۰۲ به «مدرسهٔ عالی موسیقی» رفت و در آنجا تحت نظر علینقی وزیری آموختن موسیقی و نواختن ویلن را آغاز کرد. وی در ۱۳۱۴ وارد خدمت دولتی در وزارت فرهنگ گردید و در ۱۳۱۷ معاون دفتر وزارتی وزارت فرهنگ شد. در ۱۳۲۰ به پیشنهاد وزیری، معاون ادارهٔ موسیقی کشور و نیز معاون هنرستان عالی موسیقی شد. در ۱۳۲۵ مدتی در وزارت کار و تبلیغات کار کرد. در ۱۳۲۷ متصدی دبیرخانهٔ هنرهای زیبا شد. در ۱۳۲۸ هنرستان موسیقی ملی را تأسیس کرد و رئیس آن شد. خالقی سال ها در رادیو ایران نیز فعالیت داشت و از جمله رئیس شورای موسیقی رادیو بود و برنامه های رادیویی «یادی از هنرمندان درگذشته» و ساز و سخن را راه اندازی کرد. وی همچنین، سرپرست ارکستر گل ها نیز بود. خالقی در سال ۱۳۳۸ به در خواست خود از اداره کل هنرهای زیبا بازنشسته شد اما همچنان به فعالیت های هنری خود ادامه داد. خالقی در ۱۳۴۴ در سالزبورگ در اتریش پس از چند عمل جراحی ناموفق، بر اثر سرطان معده درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله در تهران به خاک سپرده شد. سه فرزند خالقی گلنوش، فرهاد و فرخ نام دارند. خالقی پس از کتاب نظری به موسیقی٬ کتاب هماهنگی و پس از آن کتاب سرگذشت موسیقی ایران را دربارهٔ سرگذشت موسیقی، موسیقی دانان و نوازندگان ایرانیِ هم عصر خود نگاشته است.
این کتاب شامل ۲ بخش است.
روح الله خالقی ابتدا بخش اول کتاب «نظری به موسیقی»، که مربوط به قواعد کلی و تئوری موسیقی غربی است را در سال ۱۳۱۶ منتشر نمود، در سال ۱۳۱۷ بخش دوم کتاب، که دربارهٔ مباحث نظری موسیقی ایرانی است را جداگانه چاپ و منتشر کرد. او همچنین در سال ۱۳۳۳ این کتاب را مجدداً به چاپ رساند و در سال ۱۳۴۱ با تجدید نظر و ویرایش جدید بازنشر نمود. این اثر توسط «انتشارات صفی علیشاه» و در سال های بعد توسط «انتشارات محور» و «نشر گنجینه کتاب نارون» نیز منتشر شده است.
... [مشاهده متن کامل]
روح الله خالقی ( زادهٔ ۱۲۸۵ ه. خ در ماهان کرمان – درگذشتهٔ ۱۳۴۴ در سالزبورگ اتریش ) موسیقی دان، آهنگساز و نوازندهٔ ویلن اهل ایران بود. وی آهنگساز سرود معروف ای ایران بود. او در سال ۱۳۰۲ به «مدرسهٔ عالی موسیقی» رفت و در آنجا تحت نظر علینقی وزیری آموختن موسیقی و نواختن ویلن را آغاز کرد. وی در ۱۳۱۴ وارد خدمت دولتی در وزارت فرهنگ گردید و در ۱۳۱۷ معاون دفتر وزارتی وزارت فرهنگ شد. در ۱۳۲۰ به پیشنهاد وزیری، معاون ادارهٔ موسیقی کشور و نیز معاون هنرستان عالی موسیقی شد. در ۱۳۲۵ مدتی در وزارت کار و تبلیغات کار کرد. در ۱۳۲۷ متصدی دبیرخانهٔ هنرهای زیبا شد. در ۱۳۲۸ هنرستان موسیقی ملی را تأسیس کرد و رئیس آن شد. خالقی سال ها در رادیو ایران نیز فعالیت داشت و از جمله رئیس شورای موسیقی رادیو بود و برنامه های رادیویی «یادی از هنرمندان درگذشته» و ساز و سخن را راه اندازی کرد. وی همچنین، سرپرست ارکستر گل ها نیز بود. خالقی در سال ۱۳۳۸ به در خواست خود از اداره کل هنرهای زیبا بازنشسته شد اما همچنان به فعالیت های هنری خود ادامه داد. خالقی در ۱۳۴۴ در سالزبورگ در اتریش پس از چند عمل جراحی ناموفق، بر اثر سرطان معده درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله در تهران به خاک سپرده شد. سه فرزند خالقی گلنوش، فرهاد و فرخ نام دارند. خالقی پس از کتاب نظری به موسیقی٬ کتاب هماهنگی و پس از آن کتاب سرگذشت موسیقی ایران را دربارهٔ سرگذشت موسیقی، موسیقی دانان و نوازندگان ایرانیِ هم عصر خود نگاشته است.
این کتاب شامل ۲ بخش است.
