[ویکی نور] نظرة فی کتاب البدایة و النهایة، اثر علامه شیخ عبدالحسین امینی متوفای سال 1390ق تألیف قرن 14 هجری به زبان عربی می باشد که با تحقیق و آماده سازی احمد کنانی و با انگیزه: پاسخ به شبهات طرح شده علیه مذهب شیعه در کتاب «البدایة والنهایة» به چاپ رسیده است.
کتابچه «نظرة فی کتاب البدایة والنهایة» با فهرست محتویات، اشاره ای به کتاب الغدیر، و مقدمه محقق آغاز گردیده و سپس در چند عنوان اصلی و فرعی و بدون فصل و یا بخش بندی و فهرستی از منابع تحقیق به پایان رسیده است.
کتاب حاضر در حقیقت بحثی است از سوی علّامه امینی که با استفاده از مهم ترین منابع معتبر نزد مسلمانان در ردّ کتاب «البدایة والنهایة» ابن کثیر دمشقی؛ کتابی که در تهمت، افتراء، سبّ، ناسزا، طعن و خدشه علیه اهل بیت علیهم السلام و شیعیان، کمتر کتابی همانند آن می شود.
موضوعاتی که به ترتیب در این کتاب بدان ها پرداخته شده بدین شرح است:
اولین موضوعی که در این کتاب بدان پرداخته شده، موضوع «مؤاخات» (ایجاد عقد برادری میان صحابه و نیز بین خود و امیرالمؤمنین(ع) است که ابن کثیر این روایت را غیر صحیح و سند آن را ضعیف شمرده است؛ در حالی که علامه امینی در ردّ این ادعا منابع متعددی از متون معتبر اهل سنت را ارائه نموده و به این شکل قول ابن کثیر را ردّ و حدیث مؤاخات را از هر گونه پیرایه ای از شک و تردید منزّه ساخته است.
کتابچه «نظرة فی کتاب البدایة والنهایة» با فهرست محتویات، اشاره ای به کتاب الغدیر، و مقدمه محقق آغاز گردیده و سپس در چند عنوان اصلی و فرعی و بدون فصل و یا بخش بندی و فهرستی از منابع تحقیق به پایان رسیده است.
کتاب حاضر در حقیقت بحثی است از سوی علّامه امینی که با استفاده از مهم ترین منابع معتبر نزد مسلمانان در ردّ کتاب «البدایة والنهایة» ابن کثیر دمشقی؛ کتابی که در تهمت، افتراء، سبّ، ناسزا، طعن و خدشه علیه اهل بیت علیهم السلام و شیعیان، کمتر کتابی همانند آن می شود.
موضوعاتی که به ترتیب در این کتاب بدان ها پرداخته شده بدین شرح است:
اولین موضوعی که در این کتاب بدان پرداخته شده، موضوع «مؤاخات» (ایجاد عقد برادری میان صحابه و نیز بین خود و امیرالمؤمنین(ع) است که ابن کثیر این روایت را غیر صحیح و سند آن را ضعیف شمرده است؛ در حالی که علامه امینی در ردّ این ادعا منابع متعددی از متون معتبر اهل سنت را ارائه نموده و به این شکل قول ابن کثیر را ردّ و حدیث مؤاخات را از هر گونه پیرایه ای از شک و تردید منزّه ساخته است.