نظامی گری یا میلیتاریسم باور یا خواست یک دولت یا ملت است؛ به این که یک حکومت باید توانمندی نظامی خود را قوی نگه دارد و از آن برای گسترش منافع و/یا ارزش های ملی خود، استفادهٔ تهاجمی کند. همچنین می تواند به معنای افتخار به ارتش و آرمان های طبقهٔ نظامی و «نفوذ نیروهای مسلح در اداره یا سیاست دولت» باشد ( همچنین ببینید: ارتش سالاری و خونتای نظامی ) .
... [مشاهده متن کامل]
نظامی گری رکنی مهم در ایدئولوژی های توسعه طلبانه یا امپریالیستی بسیاری از ملت ها در طول تاریخ بوده است. برخی از دولت/ملت هایی که به نظامی گری متهم شده اند؛ امپراتوری آشور باستان، دولت شهر اسپارت، امپراتوری هخامنشی امپراتوری روم، آزتک ها، امپراتوری مغول، پادشاهی زولو، پادشاهی پروس، دودمان های هابسبورگ/هابسبورگ - لورن، امپراتوری عثمانی، امپراتوری ژاپن، امپراتوری روسیه، شوروی، چین، کره شمالی، عربستان سعودی، اسرائیل، ایران، عراق بعثی، لیبی، آمریکا، آلمان نازی، امپراتوری ایتالیا در دوران بنیتو موسولینی، امپراتوری آلمان، امپراتوری بریتانیا و امپراتوری اول فرانسه.
... [مشاهده متن کامل]
نظامی گری رکنی مهم در ایدئولوژی های توسعه طلبانه یا امپریالیستی بسیاری از ملت ها در طول تاریخ بوده است. برخی از دولت/ملت هایی که به نظامی گری متهم شده اند؛ امپراتوری آشور باستان، دولت شهر اسپارت، امپراتوری هخامنشی امپراتوری روم، آزتک ها، امپراتوری مغول، پادشاهی زولو، پادشاهی پروس، دودمان های هابسبورگ/هابسبورگ - لورن، امپراتوری عثمانی، امپراتوری ژاپن، امپراتوری روسیه، شوروی، چین، کره شمالی، عربستان سعودی، اسرائیل، ایران، عراق بعثی، لیبی، آمریکا، آلمان نازی، امپراتوری ایتالیا در دوران بنیتو موسولینی، امپراتوری آلمان، امپراتوری بریتانیا و امپراتوری اول فرانسه.
