نظام های میراث کشاورزی مهم جهانی (جیاس). سازمان جهانی فائو، هدایت برنامهٔ «نظام های میراث کشاورزی مهم جهانی» یا جیاس ( GIAHS ) را بر عهده دارد. هدف اولیهٔ این برنامه، شناسایی سرزمین ها و مناطق کشاورزی ای است که اولاً توانسته اند سیستم های بهره وری از خاک را به شکلی قابل توجه پیاده سازی نمایند، ثانیاً از تنوع زیستی بالا اکوسیستم ارتجاعی و میراث فرهنگی با ارزش کشاورزی برخوردار هستند. جدیدترین تعریف این برنامه شامل ماهیگیری و جنگلداری نیز می باشد. [ ۱]
این برنامه شامل جوامعی می شود که سیستم های کشاورزی پیچیده و با تنوع بالا را به صورت محلی شده و منطقه ای توسعه داده و نگه داشته اند؛ به طوری که کالا، خدمات، غذا، امرار معاش و امنیت میلیون ها انسان در سراسر جهان به آنها وابسته است. [ ۱]
در ایران تا سال ۲۰۱۸ سه منطقه به عنوان نظام میراث کشاورزی مهم جهانی شناسایی و ثبت شده اند:[ ۲]
• نظام تولید انار بر پایهٔ آبیاری با قنات[ ۲]
• نظام تولید انگور در ملایر[ ۲]
• نظام تولید زعفران بر پایهٔ آبیاری با قنات[ ۲]
• نظام تولید انجیر دیم استهبان[ ۲] نیز در سال ۱۴۰۲ به این فهرست اضافه شد.
هم اکنون باغستان سنتی قزوین و نظام گردوی تویسرکان در نوبت ثبت در فهرست جیاس هستند
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین برنامه شامل جوامعی می شود که سیستم های کشاورزی پیچیده و با تنوع بالا را به صورت محلی شده و منطقه ای توسعه داده و نگه داشته اند؛ به طوری که کالا، خدمات، غذا، امرار معاش و امنیت میلیون ها انسان در سراسر جهان به آنها وابسته است. [ ۱]
در ایران تا سال ۲۰۱۸ سه منطقه به عنوان نظام میراث کشاورزی مهم جهانی شناسایی و ثبت شده اند:[ ۲]
• نظام تولید انار بر پایهٔ آبیاری با قنات[ ۲]
• نظام تولید انگور در ملایر[ ۲]
• نظام تولید زعفران بر پایهٔ آبیاری با قنات[ ۲]
• نظام تولید انجیر دیم استهبان[ ۲] نیز در سال ۱۴۰۲ به این فهرست اضافه شد.
هم اکنون باغستان سنتی قزوین و نظام گردوی تویسرکان در نوبت ثبت در فهرست جیاس هستند
