نظام الدین ساوجی. [ ن ِ مُدْ دی ن ِ وَ ] ( اِخ ) محمدبن حسین قرشی ساوجی ، از علمای امامیه قرن یازدهم و از شاگردان و پروردگان شیخ بهائی است. در دربار شاه عباس اول صفوی حرمتی داشته و به امر پادشاه به اتمام جامع عباسی تألیف ناتمام استاد خود پرداخته و در پایان عمر به مدرسی مدرسه حضرت عبدالعظیم منصوب گشته و در همانجا در سن چهل سالگی درگذشته است. از تصانیف اوست : تحفه عباسی در مناقب اهل بیت ، زینةالمجالس ، الصحیح العباسی ، نظام الاقوال فی علم الرجال. ( از ریحانة الادب ج 4 ص 212 ). و نیز رجوع به هدیةالاحباب ص 257 و ریاض العلماء شود.
