نظام الدین اصفه

لغت نامه دهخدا

نظام الدین اصفهانی. [ ن ِ مُدْ دی ن ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) ( قاضی... ) از علمای امامیه قرن هفتم و معاصر با خواجه نصیرالدین طوسی است ، در عراق منصب قضا داشته و قصایدی در مدح شمس الدین صاحب دیوان سروده است ، اشعاری در مناقب اهل بیت دارد، از آن جمله است :
ﷲ در کم یا آل یاسینا
یا انجم الحق اعلام الهدی فینا
لایقبل اﷲ الا فی محبتکم
اعمال عبد و لایرضی له دینا.
( از ریحانة الادب ج 4 ص 211 ). و نیز رجوع به احقاق الحق قاضی نوراﷲ شوشتری و کنی و القاب قمی ج 3 ص 212 و رجال کتاب حبیب السیر ص 16 شود.

نظام الدین اصفهانی. [ ن ِ مُدْ دی ن ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) ( قاضی... ) از شعرای عهد اباقاخان است خواجه شمس الدین صاحبدیوان را مدح گفته به پارسی و عربی اشعار دارد. او راست :
بدیدم خود سر وصلم نداری
ندارد عهد تو هیچ استواری
ز تو جز سرکشی کاری نیاید
ز ما جز خوی نرم و سازگاری
بناز اندر کنارت پروریدم
بود کم سایه روزی بر سر آری
کنون کار تو خود بالا گرفته ست
گرم هرگز نبینی یاد ناری.
( از تاریخ گزیده ص 755 ) ( قاموس الاعلام ج 6 ) ( صبح گلشن ص 528 ) ( حبیب السیر ج 3 ص 117 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس