نطیط. [ ن َ ] ( ع مص ) گریختن. ( منتهی الارب ). فرار کردن. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). || نط. ( متن اللغة ). رجوع به نَطّ شود. || ( ص ) دور. بعید. مکان ٌ نطیط؛ بعید. ( اقرب الموارد ).
