نطنطه

لغت نامه دهخدا

( نطنطة ) نطنطة. [ ن َ ن َ طَ ]( ع مص ) سفر دور کردن. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). نطنطالرجل ؛ باعد سفره. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). || دور شدن زمین. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). نطنطالارض ؛ بعدت. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). || دراز کشیدن چیزی را. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). نطنطالشی ٔ؛ مده. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس