نطنزی معین الدین

[ویکی نور] «معین الدین نطنزی»، مورخ و شاعر می باشد. محل و تاریخ ولادت او معلوم نیست. وی را پدر، قاضی میر حسین میبدی، متخلص به منطقی (م904 / 911ق) می دانند.
وی در ابتدای کار خود، از مصاحبان میرزا اسکندر شیخ بن تیمور بود و در همین ایام، تاریخ معروف خود را به نام «منتخب التواریخ»، به اسم او نگاشت و در 816ق، آن را به پایان برد. این کتاب، شامل وقایع عمومی عالم، از زمان هبوط آدم تا وفات تیمور در 807ق، است؛ به اضافه بعضی از وقایعی که تا 816ق، اتفاق افتاده است.
در 817ق، وی در این کتاب تجدید نظر کرد و آن را به نام شاهرخ درآورد و تا وقایع 817ق را در آن ذکر نمود. به همین علت، از این کتاب، دو گونه تحریر، یکی به نام اسکندر و دیگری به نام شاهرخ، وجود دارد.
برخی تذکره ها، صاحب عنوان را با معین الدین یزدی (م 789ق) صاحب «مواهب الهی»، درآمیخته و او را از وزیران و عالمان آل مظفر دانسته اند؛ درحالی که معین الدین نطنزی در عهد تیموریان می زیسته است.
وی در 817ق، وفات یافته است.
اطلاع دیگری از وی در دست نیست.