نطق گتیسبورگ

از نطق به دقت تنظیم شدهٔ لینکلن، با وجود این که حتی سخنرانی اصلی مراسم هم نبود، به عنوان یکی از برترین و تأثیرگذارترین بیانیه ها در خصوص هدف ملی آمریکا یاد می شود. در تنها ۲۷۱ واژه، که با اشاره به امضای اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا ۸۷ سال پیش از زمان ایراد نطق آغاز می شد، لینکلن ایالات متحده را به عنوان کشوری که «رؤیای آزادی در سر داشت و خود را وقف رسیدن به این خواسته کرده بود که همهٔ انسان ها برابر آفریده شده اند» توصیف کرد و جنگ داخلی را به عنوان آزمایشی معرفی کرد که تعیین کننده توانایی چنان کشوری، اتحادیه که در بحران تجزیه طلبی قرار داشت، در دوام آوردن بود. او فداکاری های کسانی که در گتیسبورگ برای دفاع از چنان اصولی جان دادند را ستود و شنوندگان را تشویق کرد تا مقرر بدارند «که این رفتگان، بیهوده جان نداده اند؛ که این ملت، ذیل سایهٔ خداوند، دوباره آزاد متولد شود؛ و اینکه دولت مردم، از طرف مردم و برای مردم از صفحهٔ روزگار محو نشود».
با وجود جایگاه ممتاز این سخنرانی در تاریخ و فرهنگ عامهٔ ایالات متحده، جمله بندی دقیق آن مورد اختلاف است. پنج نسخه خطی شناخته شده از نطق گتیسبورگ در دست لینکلن، در شماری از جزئیات تفاوت داشته و همچنین اختلافاتی با متن منتشرشده از سوی روزنامه های آن دوره از محتوای سخنرانی دارند. در کنار این، مشخص نیست که سکویی که لینکلن بر روی آن، نطق خود را ایراد کرد، در کجا قرار گرفته بوده است. در پژوهش های امروزی، موقعیت سکوی سخنرانی ۴۰ یارد ( ۳۷ متر ) ( یا بیشتر ) دورتر از مکان قدیمی واقع در قبرستان ملی سربازان در یادبود ملی سربازان دانسته شده، که بر این اساس، این سکو کاملاً در محوطه قبرستان اورگرین، که در مجاورت قبرستان ملی سربازان قرار دارد، قرار گرفته بوده است.