نطسه

لغت نامه دهخدا

( نطسة ) نطسة. [ ن ُ طَ س َ ] ( ع ص ) مرد نیک پرهیزکننده از آلایش و احتیاطنماینده از ناپاکی. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). کثیرالتنطس.( از متن اللغة ). ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). کثیرالتقذر. ( از متن اللغة ). بسیار ظرافت و کثیرالتأنق در طهارة و گفتار و خوراک و جز آن. ( از متن اللغة ).

نطسة. [ ن َ طِ س َ ] ( ع ص ) تأنیث نَطِس است. ( از متن اللغة ). رجوع به نَطِس شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس