نطخ

لغت نامه دهخدا

نطخ. [ ن ِ ] ( ع اِ ) گویند هو نطخ شر به اضافت نطخ به شر؛ یعنی او صاحب بدی است. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). صاحب شر. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). دارای بدی. ( ناظم الاطباء ). شرانگیز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس