نطافه
لغت نامه دهخدا
نطافة. [ ن ُ ف َ ] ( ع اِ ) آب که در تک دلو و مشک باقی بماند. ( منتهی الارب ). آب اندک که در تک دلو و مشک باقی بماند. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). آب اندک ، و گفته اند آب کمی که در ته مشک یا دلو باقی ماند. ( از اقرب الموارد ). || قطارة. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). ج ، نِطاف ، نُطَف.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید