نطاع
لغت نامه دهخدا
نطاع. [ ن َطْ طا ] ( ع ص ) آن که طعام را در نطع چیند و در چیدن زیرکی به کار برد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). که غذا را بر نطع وسفره بچیند. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). || کثیر التنطع. ( المنجد ). رجوع به تنطع شود. || که دفترها را جلد گیرد. ( از المنجد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید