نضود

لغت نامه دهخدا

نضود. [ ن َ ] ( ع ص ) ناقه فربه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ) ( از متن اللغة ). ج ، نُضُد، انضاد.

پیشنهاد کاربران

بپرس