نضله

لغت نامه دهخدا

( نضلة ) نضلة. [ ن َ ل َ ] ( اِخ ) ابن عبیدبن الحارث الاسلمی ، مکنب به ابوبرزه ، از صحابه و از محدثین است ، ابتدا در مدینه سپس در بصره ساکن بود همراه علی با خوارج نهروان جنگید و با مهلب بن ابی صفرة به جنگ ازارقه رفت ، و به سال 65 هَ. ق. در خراسان وفات یافت. ( از الاعلام زرکلی ج 8 ص 358 ). و نیز رجوع به تهذیب التهذیب ج 10 ص 446 و الاصابة و الاستیعاب ج 3 ص 513 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس