( نضاخة ) نضاخة. [ ن َض ْ ضا خ َ ] ( ع ص ) عین نضاخة؛ چشمه بسیارآب.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ). چشمه فواره بسیارآب. ( ناظم الاطباء ). چشمه ای که آب از آن فوران کند. ( از متن اللغة ). فوارة. ( از منتهی الارب ). قوله تعالی : عینان نضاختان ؛ ای فوارتان. ( منتهی الارب ). تأنیث نضاخ است. || ( اِ ) زرّاقة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آلتی که بدان آب می پاشند. ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ).
