نصمه

لغت نامه دهخدا

( نصمة ) نصمة. [ ن َ م َ ] ( ع اِ ) صورت که پرستند آن را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). صورتی که مانند بت آن را پرستند. ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ). نَصَمَة. ( متن اللغة ).

نصمة. [ ن َ ص َ م َ ] ( ع اِ ) صورتی که پرستیده شود. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). نَصمَة. ( متن اللغة ). رجوع به نَصمَة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس