نصرهالدین کبودج

لغت نامه دهخدا

( نصرةالدین کبودج••• ) نصرةالدین کبودجامه. [ ن ُ رَ تُدْ دی ن ِ ک َ م َ ] ( اِخ ) امیر عشایر کبودجامه است که در اراضی میان استراباد و خوارزم ساکن بودند، وی به سال 600 هَ. ق. به دست سلطان علاءالدین محمد خوارزمشاه کشته شد. عوفی او را امیری شاعر و شعرشناس توصیف کرده است. او راست :
منم که چون به غضب بر فلک نگاه کنم
جمال طلعت خورشید را تباه کنم
کبود جامه ام آری ولی به تیغ کبود
رخ عدو را از خون دل سیاه کنم.
ترکی که به رخ درد مرا درمان است
او را دل من همیشه در فرمان است
بخریده امش به زر، به صدجان ارزد
جانی که به زر توان خرید ارزان است.
( از تاریخ ادبیات در ایران دکتر صفا ج 2 ص 345 ). و رجوع شود به تعلیقات قزوینی بر لباب الالباب عوفی ص 573 و لباب الالباب چ سعید نفیسی ص 51.

پیشنهاد کاربران

بپرس