نصرت یافتن. [ ن ُ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) فاتح شدن. ظفریافتن. پیروز آمدن. فتح کردن : زی تو آید عدو چو نصرت یافت کرده دل تنگ و روی پرآژنگ.ناصرخسرو.