نصرت اللّٰه کریمی ( ۱ دی ۱۳۰۳ – ۱۲ آذر ۱۳۹۸ ) شناخته شده با نام نصرت کریمی بازیگر، کارگردان و تندیس ساز اهل ایران بود. او نخستین فیلم ساز ایرانی بود که زبان عبید زاکانی را در سینمای ایران به کار برد.
... [مشاهده متن کامل]
نصرت الله کریمی زادهٔ ۱ دی ۱۳۰۳ در تهران بود. دوره متوسطه را تا سیکل اول در هنرستان صنعتی تهران گذراند و دیپلم متوسطه را از هنرستان هنرپیشگی دریافت کرد. او پس از سه سال یعنی از سال ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۰ به تحصیل در زمینه هنرهای نمایشی، چهره پردازی و طراحی صحنه، در تنها آموزشگاه تئاتر تهران پرداخت. کریمی از سال ۱۳۱۹ به بعد به عنوان بازیگر، چهره پرداز و طراح صحنه در تماشاخانه های مختلف تهران به کار پرداخت.
نصرت الله کریمی در سال ۱۳۲۳ به گروه تئاتر نوشین پیوست و تا سال ۱۳۳۱ همچنان در این گروه عضویت داشت و درنمایشنامه های گوناگونی از جمله «دختر شکلات فروش» و «اوژنی گرانده» به ایفای نقش پرداخت. در سال ۱۳۳۹ پس از ازدواج با یکی از بازیگران تئاتر سعدی، به اتفاق او برای تکمیل تحصیلات خود به ایتالیا رفت و آنجا با کمک سفیر آن هنگام ایران، دستیار سوم ویتوریو دسیکا شد. پس از آن برای آموختن عروسک گردانی به پراگ رفت و پس از گذراندن دوره پنج ساله رشتهٔ کارگردانی سینما و تلویزیون، یک سال نیز دوره فنی فیلم های عروسکی را گذراند و با مدرک کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شد.
نصرت الله کریمی پس از چند سال کار تئاتر و دوبله فیلم های خارجی به همراه حسین سرشار و فهیمه راستکار در اردیبهشت ۱۳۴۳ به ایران بازگشت و رشته عروسک گردانی را در دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران را بنیان نهاد. در همان سال به دعوت وزارت فرهنگ و هنر مسئولیت کارگاه نقاشی متحرک ( پویانمایی ) را به عهده گرفت و در آنجا فیلم های زیاد پویانمایی و عروسکی ساخت که در بایگانی وزارت ارشاد موجود هستند. این فیلم ها «دل موش پوست پلنگ» ( نخستین فیلم عروسکی ایران ) ، «شکار ماه»، «باباکرم»، «تعصب»، «سلسله مراتب»، «خروس بی محل»، «آدم شاخ درمیاره»، «پیدایش آتش»، و «آقای شاکی» هستند. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ نیز با ساخت مجموعه تلویزیونی در تلویزیون مشغول به کار بود و بعد به ساخت فیلم سینمایی روی آورد و با فیلم های درشکه چی و محلل وارد سینمای ایران شد. خود او فیلم درشکه چی را بیش از فیلم های دیگر دوست داشت.
... [مشاهده متن کامل]
نصرت الله کریمی زادهٔ ۱ دی ۱۳۰۳ در تهران بود. دوره متوسطه را تا سیکل اول در هنرستان صنعتی تهران گذراند و دیپلم متوسطه را از هنرستان هنرپیشگی دریافت کرد. او پس از سه سال یعنی از سال ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۰ به تحصیل در زمینه هنرهای نمایشی، چهره پردازی و طراحی صحنه، در تنها آموزشگاه تئاتر تهران پرداخت. کریمی از سال ۱۳۱۹ به بعد به عنوان بازیگر، چهره پرداز و طراح صحنه در تماشاخانه های مختلف تهران به کار پرداخت.
نصرت الله کریمی در سال ۱۳۲۳ به گروه تئاتر نوشین پیوست و تا سال ۱۳۳۱ همچنان در این گروه عضویت داشت و درنمایشنامه های گوناگونی از جمله «دختر شکلات فروش» و «اوژنی گرانده» به ایفای نقش پرداخت. در سال ۱۳۳۹ پس از ازدواج با یکی از بازیگران تئاتر سعدی، به اتفاق او برای تکمیل تحصیلات خود به ایتالیا رفت و آنجا با کمک سفیر آن هنگام ایران، دستیار سوم ویتوریو دسیکا شد. پس از آن برای آموختن عروسک گردانی به پراگ رفت و پس از گذراندن دوره پنج ساله رشتهٔ کارگردانی سینما و تلویزیون، یک سال نیز دوره فنی فیلم های عروسکی را گذراند و با مدرک کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شد.
نصرت الله کریمی پس از چند سال کار تئاتر و دوبله فیلم های خارجی به همراه حسین سرشار و فهیمه راستکار در اردیبهشت ۱۳۴۳ به ایران بازگشت و رشته عروسک گردانی را در دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران را بنیان نهاد. در همان سال به دعوت وزارت فرهنگ و هنر مسئولیت کارگاه نقاشی متحرک ( پویانمایی ) را به عهده گرفت و در آنجا فیلم های زیاد پویانمایی و عروسکی ساخت که در بایگانی وزارت ارشاد موجود هستند. این فیلم ها «دل موش پوست پلنگ» ( نخستین فیلم عروسکی ایران ) ، «شکار ماه»، «باباکرم»، «تعصب»، «سلسله مراتب»، «خروس بی محل»، «آدم شاخ درمیاره»، «پیدایش آتش»، و «آقای شاکی» هستند. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ نیز با ساخت مجموعه تلویزیونی در تلویزیون مشغول به کار بود و بعد به ساخت فیلم سینمایی روی آورد و با فیلم های درشکه چی و محلل وارد سینمای ایران شد. خود او فیلم درشکه چی را بیش از فیلم های دیگر دوست داشت.
