نصراﷲ استرابادی

لغت نامه دهخدا

نصراﷲ استرابادی. [ ن َ رُل ْ لا هَِ اَ ت َ ] ( اِخ ) ابن حسن از سادات حسینی و از متکلمان قرن سیزدهم است ، او راست : تنقیح البیان در شرح ارشاد علامه حلی ، موازین القسط، مدارج الاحکام در اصول فقه. وی در حدود سال 1255 هَ. ق. درگذشته است. ( از الاعلام زرکلی ج 8 ص 352 ). و رجوع شود به الذریعة ج 4 ص 362 و فهرست کتابهای کتابخانه مدرسه سپهسالار ص 436.

پیشنهاد کاربران

بپرس