میرزا نصرالله خان نائینی ( زاده ۲۵ مهر ۱۲۱۹ در نائین - درگذشته ۲۰ شهریور ۱۲۸۶ در تهران ) ملقب به مشیرالدوله به مدت ۷ سال از ۱۸ مرداد ۱۲۷۸ تا ۶ مرداد ۱۲۸۵ وزیر امور خارجه ایران در زمان مظفرالدین شاه و همچنین از ۹ مرداد تا ۱۸ اسفند ۱۲۸۵ نخست وزیر ایران در زمان مظفرالدین شاه و محمدعلی شاه بود.
... [مشاهده متن کامل]
فرمان مشروطیت در دوران صدراعظمی او ( ۱۴ مرداد ۱۲۸۵ ) به امضای مظفرالدین شاه رسید و تاج پادشاهی را پس از فوت مظفرالدین او بر سر محمد علی گذارد.
مشیرالدوله از ۱۲۷۳وزیر لشکر شد و در مرداد ۱۲۷۸با فوت وزیر خارجه محسن خان مشیرالدوله، وزارت خارجه و لقب مشیرالدوله را به او سپردند. او در زمان انقلاب مشروطه نقش میانجی را بر عهده گرفته بود و با عزل عین الدوله از نخست وزیری در ۶ مرداد و انتخاب او در ۹ مرداد ۱۲۸۵ به صدراعظمی، تحصن مشروطه خواهان در سفارت انگلستان پایان گرفت.
مرگ مشیرالدوله دو هفته پس از ترور علی اصغرخان اتابک به طور مشکوکی روی داد و جسد او در امامزاده صالح تجریش به خاک سپرده شد.
قبل از صدور فرمان مشروطیت ( ۱۴ مرداد ۱۲۸۵ ) اگرچه ایران یک حکومت و ملت کهن بود اما مردم ایران از حکومت قانون محروم بودند و تمام اقتدارات دولتی در شخص شاه تمرکز یافته بود. در کشور قانون وجود نداشت و علاوه بر قوه مجریه، اقتدار قوای تقنینیه و قضاییه نیز در اختیار پادشاه بود. در اواخر سلطنت مظفرالدین شاه، وعاظ، اهل منبر، ناطقین و نویسندگان با مهارت و بی پروایی نظام حکومت استبدادی و فقر و بیچارگی مردم را مورد گفتگو و بحث قرار دادند، مردم را با حقوق غیرقابل انکاری خود آشنا کردند و آن ها را به مبارزه و تحریک کردند. بر اثر اقدامات آزادی خواهان عده کثیری از علما و تجار و اصناف در زاویه مقدسه تحصن اختیار کردند و تقاضا نمودند قوانین اسلام اجرا و برای رسیدگی به عرایض مردم عدالتخانه تأسیس شود. شاه دستخطی صادر کرد که به هیچ وجه جوابگوی احتیاجات و خواسته های مردم نبود. تدریجاً به عده متحصنین اضافه شد. عده ای راه قم را پیش گرفتند و دسته ای در سفارت انگلیس بست نشستند. سروصدا و هیاهو به شهرها نیز سرایت کرد و سرتاسر کشور دستخوش هیاهو و آشوب شد. مظفرالدین شاه ناگزیر عین الدوله صدراعظم عصر استبداد را عزل و مقام صدارت را به میرزا نصرالله خان مشیرالدوله وزیر امورخارجه سپرد و فرمان مشروطیت را صادر نمود و امر صریح در تأسیس مجلس منتخبین ملت داد. مشیرالدوله به سمت اولین نخست وزیر عهد مشروطه منصوب گردید.
... [مشاهده متن کامل]
فرمان مشروطیت در دوران صدراعظمی او ( ۱۴ مرداد ۱۲۸۵ ) به امضای مظفرالدین شاه رسید و تاج پادشاهی را پس از فوت مظفرالدین او بر سر محمد علی گذارد.
مشیرالدوله از ۱۲۷۳وزیر لشکر شد و در مرداد ۱۲۷۸با فوت وزیر خارجه محسن خان مشیرالدوله، وزارت خارجه و لقب مشیرالدوله را به او سپردند. او در زمان انقلاب مشروطه نقش میانجی را بر عهده گرفته بود و با عزل عین الدوله از نخست وزیری در ۶ مرداد و انتخاب او در ۹ مرداد ۱۲۸۵ به صدراعظمی، تحصن مشروطه خواهان در سفارت انگلستان پایان گرفت.
مرگ مشیرالدوله دو هفته پس از ترور علی اصغرخان اتابک به طور مشکوکی روی داد و جسد او در امامزاده صالح تجریش به خاک سپرده شد.
قبل از صدور فرمان مشروطیت ( ۱۴ مرداد ۱۲۸۵ ) اگرچه ایران یک حکومت و ملت کهن بود اما مردم ایران از حکومت قانون محروم بودند و تمام اقتدارات دولتی در شخص شاه تمرکز یافته بود. در کشور قانون وجود نداشت و علاوه بر قوه مجریه، اقتدار قوای تقنینیه و قضاییه نیز در اختیار پادشاه بود. در اواخر سلطنت مظفرالدین شاه، وعاظ، اهل منبر، ناطقین و نویسندگان با مهارت و بی پروایی نظام حکومت استبدادی و فقر و بیچارگی مردم را مورد گفتگو و بحث قرار دادند، مردم را با حقوق غیرقابل انکاری خود آشنا کردند و آن ها را به مبارزه و تحریک کردند. بر اثر اقدامات آزادی خواهان عده کثیری از علما و تجار و اصناف در زاویه مقدسه تحصن اختیار کردند و تقاضا نمودند قوانین اسلام اجرا و برای رسیدگی به عرایض مردم عدالتخانه تأسیس شود. شاه دستخطی صادر کرد که به هیچ وجه جوابگوی احتیاجات و خواسته های مردم نبود. تدریجاً به عده متحصنین اضافه شد. عده ای راه قم را پیش گرفتند و دسته ای در سفارت انگلیس بست نشستند. سروصدا و هیاهو به شهرها نیز سرایت کرد و سرتاسر کشور دستخوش هیاهو و آشوب شد. مظفرالدین شاه ناگزیر عین الدوله صدراعظم عصر استبداد را عزل و مقام صدارت را به میرزا نصرالله خان مشیرالدوله وزیر امورخارجه سپرد و فرمان مشروطیت را صادر نمود و امر صریح در تأسیس مجلس منتخبین ملت داد. مشیرالدوله به سمت اولین نخست وزیر عهد مشروطه منصوب گردید.
