نصرالله زرین پنجه ( زادهٔ ۱۲۸۵ در تهران – درگذشتهٔ ۲۵ آذر ۱۳۶۰ ) ، نوازندهٔ سرشناس تار و آهنگساز اهل ایران بود. او هم چنین در نواختن سه تار، بربط و ترومپت مهارت داشت. وی در تهیه کتاب های آموزشی تار و سه تار هنرستان، سهم به سزایی داشت.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۲۸۵ در تهران متولد شد. در ۱۳ سالگی نزد ربیع خان برادر درویش خان به نواختن تار مشغول شد و سپس به خدمت موزیک نظام درآمد. روزی تار می زد که حسین هنگ آفرین صدای سازش را شنید و ذوق او را پسندید و به شاگردی خود پذیرفت. بعدها از خدمت موزیک نظام استعفا داد و فرصتی یافت تا هنر خویش را تکمیل کند.
مدتی نزد مرتضی نی داوود و یحیی زرپنجه و علی اکبر شهنازی تعلیم گرفت تا این که با موسی معروفی آشنا شد و ردیفی را که او روایت کرده بود، نواخت. نصرالله زرین پنجه در سال ۱۳۱۳ از موسیقی دلسرد شد و تار را کنار گذاشت و عهده دار سمت هایی در وزارت دارایی شد. در سال ۱۳۲۰ که علی نقی وزیری به هنرستان موسیقی بازگشت، دوباره نزد حسین سنجری به آموختن تار مشغول شد و در اثر تشویق روح الله خالقی از وزارت دارایی به وزارت فرهنگ منتقل شد. وی ضمن تدریس در هنرستان موسیقی ملی در تدوین کتاب های مقدماتی تار و سه تار نقش ارزنده ای ایفا کرد. در سال ۱۳۳۰ کتاب دستور مقدماتی تار و سه تار توسط نصرالله زرین پنجه، موسی معروفی و روح الله خالقی برای سال اول هنرستان موسیقی ملی، تنظیم و به چاپ رسید. زرین پنجه سال ها با رادیو همکاری داشت و رهبر ارکستر سازهای ایرانی رادیو بود و آهنگ های بسیاری ساخت که اجرا شد. در برنامه های ساز و سخن که به ابتکار روح الله خالقی تدوین می شد نیز همکاری داشت. تمرین های که ساخته برای هنرجویان بسیار مفید است. این تمرین ها شامل ابوعطا، بیات ترک، چهارگاه و بیات اصفهان است که در کتاب سوم تار و سه تار هنرستان به کوشش حسین علیزاده به چاپ رسیده اند.
وی حدود ۵۰ آهنگ ساخته و آموزگار موسیقی در مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی ایران بود.
ثمرهٔ ازدواج وی دو دختر است که از او به یادگار مانده به نام های مهین زرین پنجه و شهین زرین پنجه، که مهین پیانو و شهین ویولن می نوازند و هر دو از فارغ التحصیلان هنرستان موسیقی ملی می باشند.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۲۸۵ در تهران متولد شد. در ۱۳ سالگی نزد ربیع خان برادر درویش خان به نواختن تار مشغول شد و سپس به خدمت موزیک نظام درآمد. روزی تار می زد که حسین هنگ آفرین صدای سازش را شنید و ذوق او را پسندید و به شاگردی خود پذیرفت. بعدها از خدمت موزیک نظام استعفا داد و فرصتی یافت تا هنر خویش را تکمیل کند.
مدتی نزد مرتضی نی داوود و یحیی زرپنجه و علی اکبر شهنازی تعلیم گرفت تا این که با موسی معروفی آشنا شد و ردیفی را که او روایت کرده بود، نواخت. نصرالله زرین پنجه در سال ۱۳۱۳ از موسیقی دلسرد شد و تار را کنار گذاشت و عهده دار سمت هایی در وزارت دارایی شد. در سال ۱۳۲۰ که علی نقی وزیری به هنرستان موسیقی بازگشت، دوباره نزد حسین سنجری به آموختن تار مشغول شد و در اثر تشویق روح الله خالقی از وزارت دارایی به وزارت فرهنگ منتقل شد. وی ضمن تدریس در هنرستان موسیقی ملی در تدوین کتاب های مقدماتی تار و سه تار نقش ارزنده ای ایفا کرد. در سال ۱۳۳۰ کتاب دستور مقدماتی تار و سه تار توسط نصرالله زرین پنجه، موسی معروفی و روح الله خالقی برای سال اول هنرستان موسیقی ملی، تنظیم و به چاپ رسید. زرین پنجه سال ها با رادیو همکاری داشت و رهبر ارکستر سازهای ایرانی رادیو بود و آهنگ های بسیاری ساخت که اجرا شد. در برنامه های ساز و سخن که به ابتکار روح الله خالقی تدوین می شد نیز همکاری داشت. تمرین های که ساخته برای هنرجویان بسیار مفید است. این تمرین ها شامل ابوعطا، بیات ترک، چهارگاه و بیات اصفهان است که در کتاب سوم تار و سه تار هنرستان به کوشش حسین علیزاده به چاپ رسیده اند.
وی حدود ۵۰ آهنگ ساخته و آموزگار موسیقی در مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی ایران بود.
ثمرهٔ ازدواج وی دو دختر است که از او به یادگار مانده به نام های مهین زرین پنجه و شهین زرین پنجه، که مهین پیانو و شهین ویولن می نوازند و هر دو از فارغ التحصیلان هنرستان موسیقی ملی می باشند.
