نصاح

لغت نامه دهخدا

نصاح. [ ن ِ ] ( ع اِ ) رشته. ( منتهی الارب ) ( دهار ) ( آنندراج ) ( از مهذب الاسماء ). سلک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). رشته که بدان چیزی دوزند. ( فرهنگ خطی ) ( از متن اللغة ). رشته خیاط. ( فرهنگ خطی ). خیط. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). ج ، نُصُح ، نِصاحَة.
نصاح.[ ن َص صا ] ( ع ص ) درزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء )( مهذب الاسماء ). خیاط. ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). ناصحی. ناصح. ( متن اللغة ).
نصاح. [ ن ُص ْ صا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ناصح. رجوع به ناصح شود.

فرهنگ فارسی

جمع ناصح است .

پیشنهاد کاربران

بپرس