نص ء

لغت نامه دهخدا

نص ء. [ ن َص ْءْ ] ( ع مص ) گرفتن موی پیشانی کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). ناصیه کسی را گرفتن. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). و نیز رجوع به نصو و نصاء شود. || بانگ برزدن شتر را و زجر کردن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). زجر کردن. ( از متن اللغة ). بانگ برزدن و راندن. ( از ناظم الاطباء ). زجر کردن و راندن. ( از اقرب الموارد ). || برداشتن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). برداشتن و بلند کردن چیزی را. ( از ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس