نشینه

لغت نامه دهخدا

نشینه. [ ن ِ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) جای نشستن جانوران. ( آنندراج ). جائی که در آن مرغان و دیگر حیوانات می نشینند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به نشیمن شود :
سری به دام و قفس نیست شاهبازان را
به دست شاه نظر کن ببین نشینه ما.
سالک یزدی ( از آنندراج ).

فرهنگ عمید

۱. نشیمن، جای نشستن.
۲. جایی که در آن پرندگان بنشینند.

پیشنهاد کاربران

بپرس