نشیشه

لغت نامه دهخدا

( نشیشة ) نشیشة. [ ن َ ش َ ] ( ع ص ) زمین شور که هیچ نرویاند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ).

پیشنهاد کاربران

بپرس