نشوظ. [ ن ُ ] ( ع مص ) نخستین روییدن نبات که زمین بشکافدو هنوز برگ نیاورده باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). روییدن نبات در آغاز آشکار شدن آن ، هنگامی که زمین را می شکافد. ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ).
