نشوط

لغت نامه دهخدا

نشوط. [ ن َ ] ( ع اِ ) ماهی نمکین که در آب و نمک تر دارند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ماهی شور که در آب و نمک نگاهدارند. ( ناظم الاطباء ) ( از معجم متن اللغة ) ( ازاقرب الموارد ). || قسمی ماهی است و آن غیر از شبوط است. ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ). || چاه دورتک که دلو از وی به بسیار کشیدن برآید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء )( از معجم متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). || دارو که در بینی افکنند. سعوط. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

ماهی نمکین که در آب و نمک تر دارند . یا قسمی ماهی است و آن غیر از شبوط است . یا دارو که بینی افکنند .

پیشنهاد کاربران

بپرس