نشنودن

لغت نامه دهخدا

نشنودن. [ ن َ ش ِ دَ / ن َ دَ ] ( مص منفی ) مقابل شنودن. رجوع به شنودن شود : هرگزگاو ندیده بود و آواز او نشنوده. ( کلیله و دمنه ).

پیشنهاد کاربران

بپرس