نشمن

لغت نامه دهخدا

نشمن. [ ن ِ م ِ ] ( اِ ) به لغت زند و پازند، خویش. تبار. ( از برهان قاطع ) ( از آنندراج ). قوم. طایفه. آل. قبیله. || تخت. اورنگ. کرسی. مسند. ( ناظم الاطباء ).

نشمن. [ ن َ م َ ] ( اِ ) بخت. طالع. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

بخت . طالع .

پیشنهاد کاربران

بپرس