نشج
لغت نامه دهخدا
نشج. [ ن َ ] ( ع مص ) آواز برگردانیدن خر در سینه و غوک در دهان. || جوش زدن دیگ و خیک چندان که آواز برآید. || جدا و فصل کردن مطرب میان دو آواز و دراز کشیدن آن را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). در تمام معانی رجوع به نشیج شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید