نشانگرهای دی ان ای با همباشی جایگاه محدودکننده ( RAD ) نوعی نشانگر ژنتیکی هستند که برای نقشه برداری همباشی، نقشه برداری QTL، ژنتیک جمعیت ، ژنتیک بوم شناختی و ژنتیک فرگشتی سودمند هستند. استفاده از نشانگرهای RAD برای نقشه برداری ژنتیکی اغلب نقشه برداری RAD نامیده می شود. یکی از جنبه های مهم نشانگرها و نقشه برداری RAD، فرایند جداسازی برچسب های RAD است، که توالی های دی ان ای هستند که بلافاصله هر نمونه از یک جایگاه محدودکننده ویژه از یک آنزیم محدودکننده را در سراسر ژنوم کنار می زنند. [ ۱] پس از جداسازی برچسب های RAD، می توان از آن ها برای شناسایی و ژنوتیپ یابی پلی مورفیسم های توالی دی ان ای عمدتاً به شکل چندریختی های تک نوکلئوتیدی ( SNPs ) استفاده کرد. [ ۱] پلی مورفیسم هایی که با جداسازی و تجزیه وتحلیل تگ های RAD شناسایی و ژنوتیپ یابی می شوند، نشانگر RAD نامیده می شوند. اگرچه ژنوتیپ یابی با توالی یابی رویکردی شبیه به روش RAD - seq را ارائه می دهد، اما آنها در برخی موارد اساسی با هم تفاوت دارند. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف