نشانگر برداشت

نشانگر برداشت یا علامت برداشت[ ۱] ( انگلیسی: Survey marker ) اجسامی هستند که برای علامت گذاری نقاط مهم نقشه برداری روی سطح زمین قرار می گیرند. این نشانگرها در زمین سنجی و نقشه برداری زمینی به کار می روند. نقاط مبنا یا بنچمارک نوعی نشانگر برداشت است که ارتفاع از سطح دریا یا موقعیت عمودی را نشان می دهد. نشانگرهای موقعیت افقی که در مثلث بندی به کار می روند را ایستگاه مثلث بندی نیز می نامند.
در طول سال ها، انواع مختلف اجسام و اشیاء، از دیسک های برنجی آشنا گرفته تا بطری های مشروب، گلدان های سفالی، و سنگ چین ها به عنوان نشانگرهای نقشه برداری مورد استفاده قرار گرفته اند. برخی از نشانگرها برای تعیین نقاط سه گانه یا نقاط مرزی مشترک سه یا چند کشور به کار رفته اند. در قرن نوزدهم، این نشانه ها اغلب حفره هایی بر روی تاقچه های سنگ، صلیب ها یا مثلث های تراشیده شده در سنگ، یا پیچ های مسی یا برنجی فرورفته در سنگ بستر بودند. امروزه در ایالات متحده، رایج ترین نشانگرهای نقشه برداری و زمین سنجی، دیسک های فلزی ریخته گری شده با نشانه های حک شده بر روی آن هاست که در تاقچه های سنگی قرار گرفته یا در بالای ستون های بتنی تعبیه شده یا به بالای لوله هایی که در زمین فرو رفته اند، چسبانده می شود. این نشانگرها قرار است دائمی باشند و مزاحمت و تخریب آن ها به طور کلی بر پایه قوانین فدرال و ایالتی ممنوع است.
نشانگرهای برداشت نقشه برداری در ناگویا، ژاپن، که تصاویری از شاچیهوکو را نشان می دهند، به دلیل طراحی دقیق آنها مورد توجه قرار گرفته است.