نشان واره

نشان واره، [ ۱] لوگو، یا آرم ( به انگلیسی: logo ) عنصری گرافیکی از علائم دیداری است به طوری که با سبک حروف یا قلم خاصی تنظیم شده یا با اشکال تصویری به صورت ویژه ( و نه الزاماً قابل درک ) چیده شده است. شکل، رنگ، سبک حروف و … باید مشخصاً از دیگر علایم مشابه دیگر متفاوت باشد.
نشان واره طرحی ملموس و متمایز برای نمایاندن یک مجموعه، کالا یا سرویس مشخص است که در کنار اشاره به برخی مفاهیم، گاهی ویژگی ها و هویت یک سازمان یا کالا را نیز نشان می دهد. در واقع این طرح برای شناسایی یک فعالیت خاص به مخاطبان آن طراحی می شود.
تاریخچه طراحی لوگو مربوط می شود به گذشته های دور یعنی در زمان انسان های نخستین که آنان برای رساندن هر مفهومی به هم نوع خود بر روی سنگ ها و دیوار غارها نقاشی هایی بجا می گذاشتند و بدین شکل بود که اولین نمونه از طراحی گرافیک در دوران قدیم شکل یافت.
اولین لوگو و آرم ها، چندین هزارسال قبل در عصر یونان باستان به وجود آمدند. مفهوم لوگو از دو واژه یونانی λόγος logos به معنی کلمه دلیل آرم و τύπος typos به معنی منقوش کردن می آید. یونانیان باستان از نشان ها و لوگوها برای دریافت پیغام های رمزی و مخفیانه همچنین معرفی بهتر قوانین، استفاده می کردند. جالب است بدانید که بعدها از لوگو، برای نوشتن و رساندن پیام های مختلف به یکدیگر استفاده کردند. آشوری ها به عنوان اولین سازندگان فولاد نیز استفاده های زیادی از لوگو می کردند و بر روی شمشیرها و ابزارهای جنگی خود لوگوی مخصوص به خود را حک می کردند تا با این کار آشوریان را از دیگر کشورها متمایز نشان دهند. این نمادها به آشوری ها اجازه می داد که برای ابزار ساخته شده توسط خود نیز بتوانند ادعای مالکیت کنند و به اصطلاح امروزی حق کپی رایت را برای خود ایجاد کرده باشند.
مصریان با اختراع هیروگیلف ( نوشتن با استفاده از تصاویر ) و سپس استفاده حداکثری از نمادهای مختلف در معماری ها خود، جای شکی باقی نگذاشتند تا ما امروزه بتوانیم به راحتی آنها را، بهترین استفاده کنندگان از لوگو و نمادها بدانیم.
شاید بتوان تاریخچه و ردپای لوگو واقعی را در مصر باستان مشاهده کرد. زمانی که اربابان مصری برای مشخص کردن دارایی های خود از جمله گربه ها، احشام و… از آرم های کوچک به صورت آویز بر روی آن ها استفاده می کردند. البته استفاده از لوگوها صرفاً در این کشور نبود که به صورت جدی دنبال می شد. چینی ها نیز برای نوشتن متون خود، از لوگوهای مختلف استفاده می کردند که حتی امروزه نیز وجود این نمادها در نوشتار آنان مرسوم است. با گذشت زمان همواره استفاده از نمادها در کشورهای مختلف رشد کرده و به فرهنگ های همسایه نیز سرایت می کرد.