نشاقی. [ ن َ قا ] ( ع اِ ) شکار که حلقه رسن در گلوی وی افتد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).- امثال :شکارچی به شریکش گوید: لی النشاقی و لک العلاقی . ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
