نشافه
لغت نامه دهخدا
نشافة. [ ن ُ ف َ ] ( ع اِ ) کفک شیر وقت دوشیدن. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).کف شیر وقت دوشیدن. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). || آنچه از دیگ برگیرند و داغ باشد. ( از المنجد ). || آبی که جذب شده باشد. ما نشف من الماء. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید