نشاش

لغت نامه دهخدا

نشاش. [ ن َش ْ شا ] ( اِخ ) وادیی است گیاه شورناک مر بنی نمیر را و در آن جای میان بنی عامر و اهل یمامة جنگی واقع شده است. ( از منتهی الارب ). و گفته اند :
و بالنشاش مقتله ستبقی
علی النشاش ما بقی اللیالی
فاذللنا الیمامة بعد عز
کما ذلت لواطئها النعال.
؟ ( از مجمعالامثال میدانی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس