نسیه خور

لغت نامه دهخدا

نسیه خور. [ن َس ْ / ن ِس ْ ی َ / ی ِ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) نسیه بر. نسیه گیر. که جنس نسیه برد. که غذای نسیه خورد.
- امثال :
نسیه خور بسیار خورد.
نسیه خورپارسنگ ترازو نمی گیرد.
نسیه خور گنده خور.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که غالب اشیارابنسیه گیرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس